كتبت زينب عبده
امتطى ناقتى وافترش سجادتى فهى انهار تسبح بها روحى وتأتى فى خلوتى …. فتفتح لى ابواب لاتغلق ابدا مهما تجلت الروح وسمت ارتقت الى حقيقة حكم مشيئتى ….مسيرة هى فى اعماق الذات تفنى بشهود العظمة من قبل خلق الخلق بمدد نفحتى ….وكأنى أصلب فى محراب قدسى تفتت فيه ذراتى وكينونتى ….بعذاب شيق تهيم فيه روحى وتسلم بعد ان تاهت الأنا ولم يبقى منها سوى حضرتى ….فيامحبوبى بسر القلب نامت اعضائى واستيقظ منها احبتى …فعشقى لك انهار وشلالات تعصف بكل زفرتى اه حبيبى ياالله
امتطى ناقتى وافترش سجادتى فهى انهار تسبح بها روحى وتأتى فى خلوتى …. فتفتح لى ابواب لاتغلق ابدا مهما تجلت الروح وسمت ارتقت الى حقيقة حكم مشيئتى ….مسيرة هى فى اعماق الذات تفنى بشهود العظمة من قبل خلق الخلق بمدد نفحتى ….وكأنى أصلب فى محراب قدسى تفتت فيه ذراتى وكينونتى ….بعذاب شيق تهيم فيه روحى وتسلم بعد ان تاهت الأنا ولم يبقى منها سوى حضرتى ….فيامحبوبى بسر القلب نامت اعضائى واستيقظ منها احبتى …فعشقى لك انهار وشلالات تعصف بكل زفرتى اه حبيبى ياالله
