كتبت زينب عبده
هى روح عليه منابر رفعت تجد صداه فى الحادثات اذان هى قلب له الافلاك شارعة واستواء مرساها مودة وحنان هى عقل له الاطيار ساجدة غدو ورواح ان صح اذعان .هى سمع حين يوتاه الصفا .بحس المعنى للغارقين شطئان هى بصر كما الانهار سابحة .تروى حياة ونور السكون لسان هى هواء عليل دفين زوابع .بدا طلها فصارت للصفا عنوان هى ماء سلسل فى سلسل مهما وردت تبقى نحوه ظمان .هى زاد لمن تزود فى تقى ومن ساء نبعا دهمه طوفان .هى اية تعالى الله قائلها جل الذى فى اقداره رحمن هى سفر قديم حانت حقيقته وصبر جميل مع الايمان برهان .هى معبد باد جلاء غوامض .لم يستبين سجداته كهان ورهبان هى سفر قديم وجبت قراءته الى علم يرى فى ثوبه عميان هى واحة فيحاء اثمر غرسها .ارزاق الله فى سهل وكثبان هى امل لنبتة حان قطافها بعلم منشئها يصون من صانوا هى امن ليوم اراه يقينها …يوم تشيب من هوله الولدان هى كنز فى سبيل نواله يصاغ ابتهال بقرب يرضاه ديان هى حياة اذا المعانى ادركت فيها من كل تصويرها الوان اه حبيبى يالله
