شعر:احمد ابراهيم
اتحبس المجنى عليه
طبعا بتسألو ليه
علشان خصمه كان بيه
من اللى لما بيمشى فى مكان
الصغيربيقف والكبير بيبوس ايديه
اتهف فى دماغه المجنون
وقالك فى بلدنا قانون
رفع على الباشا قضيه
علشان خبطه بالعربيه
وفى يوم راح يتابع التحقيقات
لبسوه كذا تهمه معاهم الكلبشات
حبسوه فى مكان بعيد من اربع حيطان مالهش باب
وعلشان يونسوه دخلو معاه اربع كلاب
وبعد ما بقى كل حته فى جسمه مرسوم عليها عضه
قالو مش كفايه فى جوله تانى النهارده
دخلو معاه واحد من اللى ايديهم تتلف فى حرير
صباعه ذى صباع الموز ويمكن كمان كبير
اما رجليه شلوت منها يخلى الواحد يعترف على اخيه
وامه وابيه وصاحبته وبنيه وفصيلته التى تؤيه
ومايتمزجش حضرته الأ لما يسمع ورا كل قلم كلمه اه
ومايهموش مهما دعى عليه المظلوم الله
وبعد ما خد الطريحه رموه وبقى راجل مجنون
بقى بيمشى فى الشارع ويقول فى بلدنا قانون
رأيك يهمنا
