بقلم زينب عبده
حين اصحو من شغف الكلمات اصبح تيه انسان غريب معتقدات الحب ميناء مهجور ومنفى لى همس صادق اخر كل ليل اسمعه مع الحبيب فانا منه قريب وعدتك حبى ان امزق ثوب شهواتى واغتسل من بعثرة اشواقى ومن اوجاع حنينى ساتوضا بطهر حبات الندى وامسح راسى ويداى وجبينى لاقيم صلوات التوبه قداس الذهد لاحمى ازهارى واحرس بساتينى لاتطهر من بعدى عن معشوقى ولاطهر بهواك شرايينى فانا اعلن انى غرست فى العشق فاصبح وطنا يحمينى وكدت فى العشق ان اكون سجين فهو سجنى وسجانى ولى كل وجودى وكيانى ولا يبقى من غيب النجمات سوى صوت اكون او لا اكون وبين الكاف والنون يفنينى ويسبح بى بين نجمات دلال وكمال للحق المكنون فى اسرار الانوار يدنينى اااااااااه حبيبى ياالله
