كتبت : زينب عبده
هيامى غرامى وقلبى امامى يطوف مع روح تهفو تناجى الحبيب وتترك الامى ذابت حروفى نطق كلامى وردد معها كل المعانى وجدى وعشقى وحبى وامالى امتد الحنين فى خبايا الازمنه وتعطر برائحة الارض بعد المطر ليشتد كيانى .انتظر بوابه نورانيه كى يخلق فى رحم ام ليست بشريه انما بالمعنى هى وجود من رب البريه برفع الاذان وبصمت الزمان حقيقه واحده تقتل الجميع وتشعر بالامان تمحو اهات منسيه عبر الزمان يطير معها اثير العشق فى كل اوان . انه الهيام فانوارك صارت مددى وملات بالشجن فضائى وارضى اصبحت هائمه فى بحار الحب لا احد يوقفنى حتى ولو الخلق اجمعين نورك دفء لقلبى وسعاده لايامى وحنان على كل الموحدين سكنت سعادتى بداخل روحى لشعورى بحبك فزاد من وجدى والانين اضاءت مرات قلبى بفنائى فيك فصارت للعشق شئى ثمين وبدات الغيرة تدق فى اجراس قلبى من اى حب دفين ……من نورك اغار على كل من كسوته بالعمل والجهاد وقذائف الطاعات فسبحانك نعم المعين اه حبيبى يالله
