فى خلوتى

كتبت زينب عبده
سأستعير من الكلمات اجملها و ادون لحبى اجمل خواطرى… حين تأتى سأطلقها… لن اهمس سادفعها….مرووج ورود تطؤها الحقيقه … وسيمفونيه فرح بلقاء تسمعهااشجانى …يا ايها الشفاء المستريح على جفنى ما اطول انتظارك.. بسطت لك رموشى و هنا فى تعب قلبى….ميدان كان فيه الصفاء … بكل ورود الكلاااام اقطف منه لك قلبى امل …. ايها الناابض فى احلااامى كيف اخرجك من اسر التمنى ..و ازرعك حضورا بسور عمرى …فى استراحتى تعبر دمعتى المساافه بين الجفن و العين وتتربع فوق رموشى ياوصلى …لك مشااعرى اعزف بها الحانى… اتلو عليك خواطرى ..انتظرك انا فانت آت يافنائى …. متنااثر فى المدى منسكب فى السحر الدافئ تعبرنى الليالى وتتخطى احوالى …و نورك ملقى على جفنى اتراه صوره ترافقنى… ام حضور يحدثنى اه حبيبى ياالله