كتبت زينب عبده.
فى خلوتى بغرفتى
تنحدر الدموع على وجنتى
ابكى حتى تجف دمعتى
ويتسائل من يرانى حبيسة دمعتى
صفاء
لما البكاء؟
الدمع ينحدر كالمطر
فى ليالى الشتاء
عندما يأتى المساء
تتوق روحى الى السماء
أذوب عشقا فى نور
أسبح فى ضياء
اشعر انها لقلبى نقاء
تعلن لمن غدر انى على عهد الوفاء
بدموعى
أروى زهور البستان
تولد الفرحة من رحم الأحزان
تحتضن دموع اليتيم بحنان
تذوب مع آهات
تلتئم بها جروح الحرمان
دموع صفاء
لعينى دواء
حينما يحل بى الفناء
تنحدر على خد المساء
للكل فداء..روح وريحان
